Yeni bir araştırma, zengin insanların, durumu iyi olmayanlara göre, genetik olarak daha fazla kanser riskine sahip olduğunu ortaya koydu. Finlandiya'daki Helsinki Üniversitesi'nde yürütülen ve Avrupa İnsan Genetiği Derneği'nin yıllık konferansında sunulan çalışma, sosyoekonomik durum ile hastalıklar arasındaki ilişkiyi mercek altına aldı. Araştırmacılar, yaşları 35 ile 80 arasında değişen yaklaşık 280.000 Finlinin genomik, sosyoekonomik durum ve sağlık verilerini analiz etti.
Bulgular, maddi durumu iyi olan kişilerin aynı zamanda meme kanseri, prostat kanseri ve diğer kanser türleri için yüksek genetik risk altında olduğunu gösteriyor. Çalışma, yüksek gelirli ülkelerde yaygın olan 19 hastalık arasındaki bağlantıyı araştıran ilk çalışma olma özelliğini taşıyor. Önceki çalışmalar da benzer sonuçlara ulaşmış olsa da, bu çalışma daha geniş bir kapsamda gerçekleştirildi.
Hastalık Tarama Protokolleri Yeniden Şekilleniyor
Çalışmanın çarpıcı sonuçları, hastalıkların taranması ve önlenmesi konusunda yeni yaklaşımların benimsenmesi gerektiğine işaret ediyor. Uzmanlar, tersine, daha az varlıklı olanların genetik olarak diyabet ve artritin yanı sıra depresyon, alkolizm ve akciğer kanserine daha duyarlı olduğunu belirtiyor.
Üniversitenin Finlandiya Moleküler Tıp Enstitüsü'nden (FIMM) çalışma lideri Dr. Fiona Hagenbeek, bu bulguların, genetiğe dayalı hastalık riskini ölçmek için kullanılan poligenik risk puanlarının, hastalık tarama protokollerine eklenmesine yol açabileceğini belirtiyor. Dr. Hagenbeek, gelecekte meme kanserine yönelik tarama protokollerinin, genetik riski yüksek ve eğitimli kadınların, genetik riski düşük veya eğitim düzeyi düşük kadınlara göre daha erken veya daha sık tarama yaptırmasını sağlayacak şekilde uyarlanabileceğini vurguluyor.
Araştırmacılar ayrıca, belirli meslekler ile hastalık riski arasındaki bağlantıları tam olarak anlamak için daha fazla çalışma yapılması gerektiğinin altını çiziyor. Çalışmaların düşük gelirli ülkelerde de yapılması gerektiğini belirtiyorlar. Bu çalışma, genetik risk değerlendirmesi ve hastalık tarama stratejilerinin geliştirilmesinde sosyoekonomik durumun dikkate alınmasının önemini bir kez daha gözler önüne seriyor.