Bazı insanlar neden virüse maruz kalmalarına rağmen belirti göstermiyor?

İngiltere’de yer alan Newcastle Üniversitesi tarafından yönetilen çalışma, “HLA-DRB1*04:01” adlı genin asemptomatik kişilerde üç kat daha sık bulunduğunu gösterdi. COVID-19'un aygın semptomlar arasında kuru öksürük, yorgunluk ve ateş öne çıkıyor. Ancak bununla birlikte, bazı insanlar semptomları gözle görülür şekilde sergileyip pozitif test ederken, bu semptomlardan herhangi birini sergilemeyen 'asemptomatik' bazı kişilerin testleri de pozitif çıktı.

"KİMİN AŞI OLACAĞINI BELİRLEMEK İÇİN GENETİK TEST YAPILABİLİR" Aynı zamanda Newcastle Hospitals NHS Foundation Trust'ta Solunum Danışmanı olarak çalışan ve makalenin ortak yazarlarından biri olan Newcastle Üniversitesi İletim ve Klinik Araştırma Enstitüsü'nden Dr. Carlos Echevarria, “İnsanlar Covid'e yakalanır, ama hasta olmazlar. Bu bizi gelecekteki aşılar için kime öncelik vermemiz gerektiğini gösteren bir genetik teste götürebilir. Nüfus düzeyinde, bunu bilmek bizim için önemlidir, çünkü dirençli birçok insanımız olduğunda, bu nedenle Covid'e yakalanırlar, ancak semptom göstermezler, o zaman virüsü asemptomatikken yayma riskiyle karşı karşıya kalırlar." Bununla birlikte, genlerin coğrafi konumla ilişkilendirilmesinin etkisi kabul edilen bir bilimsel kavramdır ve HLA genlerinin hastalığa neden olan patojenlere tepki olarak nesiller boyunca geliştiği iyi biliniyor.

Bu asemptomatik özellik daha büyük bir tehdit oluşturdu çünkü asemptomatik insanlar taşıyıcı olmalarına rağmen test etmeden hasta olduklarını anlamak mümkün değil. Peki virüs neden bazı insanlar için farklı davranıyor? Newcastle Üniversitesi'nde yapılan yeni bir araştırma asemptomatik vakalara neden olan gen ilk ortaya konuldu. NTV'de yer alan habere göre sonuçlarda, “HLA-DRB1*04:01” adlı genin asemptomatik kişilerde üç kat daha sık bulunduğu görüldü. Ayrıca araştırmada, bu gene sahip kişilerin şiddetli COVID-19’a karşı daha iyi bir korumaya sahip olduğu ifade edildi.

İngiltere'nin inovasyon ajansı Innovate UK tarafından finanse edilen çalışma, asemptomatik insanları aynı topluluktan ağır COVID geliştiren ancak altta yatan bir hastalığı olmayan hastalarla karşılaştırdı ve sonuçlar “HLA” adlı tıp dergisinde yayınlandı. Yapılan çalışma kapsamında bilim insanları, bu durumun COVID-19 karşı genetik direncin ilk açık kanıtı olduğuna inanıyor çünkü bu çalışma, ciddi şekilde etkilenmiş insanları asemptomatik bir COVID-19 grubuyla karşılaştırdı. Yöntem olarak, kromozom 6 üzerinde bir araya paketlenmiş HLA genlerine ayrıntılı bir şekilde odaklanmak için yeni nesil dizileme kullandı.

AVRUPALILARDA ASEMPTOMATİK VAKALAR DAHA FAZLA Çalışmanın yazarları, “Tanımlanan insan lökosit antijen geninin, HLA-DRB1*04:01, enlem ve boylamla doğrudan ilişkili olduğu biliniyor. Avrupa'nın kuzeyinde ve batısında daha fazla insanın bu gene sahip olma ihtimalinin yüksek olduğunu düşünüyoruz. Bu, Avrupa kökenli popülasyonların asemptomatik kalma olasılığının daha yüksek olacağını, ancak yine de hastalığı duyarlı popülasyonlara ileteceğini gösteriyor” ifadelerini kullandı.

Çalışma yazarı David Langton, "En ilginç bulgulardan bazıları boylam ve enlem ile HLA gen frekansı arasındaki ilişkilerdi. Bu durum, uzun zamandır biliniyordu. artan enlem ile multipl skleroz artar. Bu, kısmen UV maruziyetinin azalmasına ve dolayısıyla D vitamini seviyelerinin düşmesine bağlanmıştır.Ancak, MS için ana risk genlerinden birinin, yani DRB1*15:01 olduğunun farkında değildik. Bu gen doğrudan enlem ile ilişkilidir. Bu, çevre, genetik ve hastalık arasındaki karmaşık etkileşimi vurgulamaktadır. Bazı HLA genlerinin D vitaminine duyarlı olduğunu ve düşük D vitamini düzeylerinin şiddetli COVID için bir risk faktörü olduğunu biliyoruz ve bu alanda daha fazla çalışma yapıyoruz" dedi. Çalışma yazarı David Langton, "En ilginç bulgulardan bazıları boylam ve enlem ile HLA gen frekansı arasındaki ilişkilerdi. Bu durum, uzun zamandır biliniyordu. artan enlem ile multipl skleroz artar. Bu, kısmen UV maruziyetinin azalmasına ve dolayısıyla D vitamini seviyelerinin düşmesine bağlanmıştır.Ancak, MS için ana risk genlerinden birinin, yani DRB1*15:01 olduğunun farkında değildik. Bu gen doğrudan enlem ile ilişkilidir. Bu, çevre, genetik ve hastalık arasındaki karmaşık etkileşimi vurgulamaktadır. Bazı HLA genlerinin D vitaminine duyarlı olduğunu ve düşük D vitamini düzeylerinin şiddetli COVID için bir risk faktörü olduğunu biliyoruz ve bu alanda daha fazla çalışma yapıyoruz" dedi.